- проворын
- разг. быстро, шустро, ловко. Проворын пареҥгым погаш быстро собирать картошку; проворын солаш быстро косить.□ Илалше пӧръеҥимне ӱмбач проворын тӧрштен волыш. «Мар. ком.». Пожилой мужчина ловко спрыгнул с лошади. Аван йӱкшым колын, Ануш проворын кынел шогале. «Ончыко». Услышав голос матери, Ануш быстро встала. Ср. кожмакын, писын, чулымын.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.